Görünmeyen Fotoğrafın Çocukları / " Pazar Kemarası 1 "

         Mor Bulutlu Ev çatısı altında süregelen keyifli buluşmalarımızda
   Bu tarih itibariyle artık her Pazar Sabahı yayınlanacak olan yazı,bir fotoğrafın üzerine söyleşi misali olsun,
   Pazar sohbetimiz bol olsun istedim,bugünden de başlayalım dedim..
   
     Hep "yazılan yazıya eklenen Fotoğraflara" karşın, "Fotoğrafı çekip yazısını eklesek" güzel olmaz mı diye beni düşündüren bu kareyi sizle paylaşacağım öncelikle ;



   
" Ayvalık'ta sahil kenarı,
      Bir Ağustos akşamı,
          Saat akşam Yedi suları.. "

   
     Güneşin batacağı saat değil esasında,
hatta sorsanız "Ne münasebet!"
     Ama tutturmuş bulutlar bir "Yaz Yağmuru" şarkısı,didişip dururlar denizin üstünde..
Nihayetinde uzlaşmışlar,Güneş ile Bulutlar.
      Zıtlıklar.
  E biz insanlar da severiz ya zıtlıkları efendim,zıtsa çekicidir,zıtsa güzeldir herşey , bu da o hesabın sonucu bir çok insanın 
o anki " ortak noktası " oluveriyor birden.
  
    Birçok makinenin ortak karesi,bir çok gözün tek odağı,birçok masanın aynı sohbeti oluveriyor bu hayli hayranlık uyandırıcı zıtlık.
   Güzellik.

  Güzellikler her daim büyüleyici midir ?
Belki.
   Peki her büyü iyi kalpli midir ? 
Bilemeyiz.
    Şimdi yukarıdaki fotoğrafın,o herkese göre aynı yargıya nail olan " güzelliğin " derinlerine dalalım ;





   
Mekan aynı,
     
"         Ayvalık'ta Sahil kenarı,
      Bir Ağustos Akşamı,
  Saat akşam  Yedi suları 
         Aynı çekilmiş fotoğrafın,farklı tek yanı ;
 Havayı saran İyot ve midye kokuları. "
  

        Onları kimse görmedi.
Hemen santimlerce üstünde oturmuş insanların onları görmesi imkansızdı zaten.
    
      "Duvar Grisi renkleriyle çaylarını yudumlarken insanlar,
           Duvar Yosunlarında midye topluyordu çocuklar. "
   
           Onları kimse görmedi.
   Çünkü bu masumiyet timsali "güzellik" sadece bir bakış uzaklarında olmasına rağmen,
benim yanımda oturan herkes,
   hemen karşılarındaki göz alınması imkansız "Güzelliğin" büyüsüne kaptırmıştı kendini.

   " Güzellik neydi ? "Sorusu attı kendini ortaya.
Her büyüleyici şey İyi Kalpli miydi ? 
İşte,Bilemeyiz.
  
     Bu ikinci fotoğrafı sizlerle paylaştım ancak ona kendi düşüncelerimle yorum yapmayacağım.
  
   Çünkü orada olmasanız bile sizlere o 
anı yaşatmak istiyorum,
ve o an oradaki herkes birinci fotoğraftaydı.



Sizler ikinci fotoğrafı görenlersiniz.

   O an,onları,hiç kimse görmedi,ve o an hiç kimse onlar için,haklarında hiçbir şey düşünmedi.
    
    Çünkü güneşin vurduğu "aynı" duvarın kenarında,gizli kalmış o iki çocuk,güneşin vurduğu "aynı" duvarın üstünde olan insanların fotoğraflarında asla olmadı..

İkinci Fotoğrafın Görünmeyen Çocukları
   
         "Midyeniz bol olsun çocuklar."


   

Yorumlar

  1. Gönül gözü gören, gördüğüne gönlünü açan insan olmaktır bizi gerçek insan yapan.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Mum Işığı

Bir Prinkipo Masalı

Bir Bardak Adaçayı